پوسترهای او پیشاهنگ نهضت جدیدی به نام آرت نووه(هنر جدید) شد که توسط فرم های اندام وار (ارگانیک) زاده شده واز ماشین برای دنیای جدید مصرف تعریف میشد . سپس این سبک گرافیکی توسط افراد دیگری چون تولوز لوترک و آلفونز موکا پی گیری شد ودر دهه اول قرن بیستم طراحی تصویرسازانه با سبک جدیدی که پوسترهای (شی واره) نامیده میشد. ابتدا در آلمان وسپس در انگلستان وفرانسه وایتالیا ادامه یافت.

این سبک ابتدا توسط (لوسیان برنارد) هنرمند آلمانی با طرد عناصر غیر ضروری تصویری ونوشتاری به نفع صورت پردازی از یک شی یا موضوع تبلیغی شکل گرفت .چنین پوسترهایی معمولاً فقط با علامت تجاری کالا به جای متن ارائه میشدند. آن پوسترها که از لحاظ زیبایی شناختی گیرا وبه لحاظ تجاری موفق بوده اند وحدت عمیقی از رسّامی وطراحی را به نمایش میگذارند. پوسترهای برنارد برای کمپانی پریستر مچ مصادیقی بودند برای قدرت تصویر ونوشتار طراحی شده در یک مجموعه موزون.

در طی سالیان نخستین قرن بیستم تصویرسازی وعکس باوزن وارزشی یکسان البته در ارتباط با متن نیاز وبودجه ای خاص استفاده میشدند. عکس بهترین وسیله برای نشان دادن واقعیت بود در حالی که تصویرسازی برای افسانه پردازی وقهرمان پردازی از یک کالا یا یک ایده مناسب تر بود وچنین چیزی یک استراتژی (روش راهبردی دراز مدت)معمول برای فروش بود خصوصاً در ایالات متحده که رقابت برای کالاهای بیشتر سرعت بیشتری نسبت به اروپا داشت این روش تا نیمه اول قرن بیستم ادامه داشت.

ما بین دو جنگ جهانی واقع گرایی در هنرهای زیبا و کاربردی آمریکا بالا ترین مرتبه را داشت. در حالیکه اروپاییان به سمت تصاویر انتزاعی و ماشین واره پیش میرفتند.حتی در اروپا دو رویکرد به صورت موازی (گهگاه ادغام شده)ظاهر شد یکی خالص ودیگری دکو راتیو.ساده کردن فـــرم در
بعضی از هنرهای کاربردی معمول گشت که تحت تاثیر جنبشهای ایدئولوژیک و مکتبهای هنر مدرن قرار داشتند . چنین امری مشتمل بر بکارگیری کولاژهای تصویری و تجزیه فرمهای نوشتاری به عنوان عناصر طراحی که همانا سمبل عصر ماشین بودند می باشند.رویکردی که هم فتوریست های ایتالیایی وهم دستیل های هلندی و سازه گراهای روسی و اروپای شرقی و هم چنین باهاواس آلمانی را در بر میگرفت .

این گروهها بعداً ملاکهای خلوص هنری را به نحوی توسعه دادند که بر اساس آنها سا ختن تصاویر فقط به عکاسی محدود میباشد و همچنین عناصر نوشتاری که موجود بودند .تصویرسازیهای (ال لیستیزکی)برای کتاب اشعار انقلاب (ولادیمرمایاکوفسکی)با عنوان (برای صدا)مثال بسیار خوبی است برای یک تصویر سازی غیر تزیینی که در آن سمبلهای گرافیکی هم برای برای همراهی با متن و هم به لحاظ زیبایی شناسی طراحی استفاده شده است .به عنوان یک شیوه متفاوت و تجاری در مقابل رویکرد مدرن ،طراحان ،یک نوع شیوه گرایی استیلیزه (سبکی)را در آثار متنوعی به کار گرفتند که در آن موقع با عنوان (هنر مدرن یا مدرنستیک)یا عامه آن به عنوان

(آرت دکو) نامیده میشد. آن یک ترکیبی بود از بعضی مشخصه های مدرن شامل الگوهای هندسی،زیگوراتهای مصری واجزای ارگانیک(اندام وار )که با مجموعه ای از تزئینات دکراتیو قرن نوزدهم که به روز درآمده بود ترکیب شده بودند در حالیکه عکاسی را مدرنیستها ترجیح میدادند چرا که در آن مدلسازیهای ظریف گرافیکی که معرفه طراح مدرن بود وجود داشت.در حالیکه طراحی کاربردی در افراط مشخصه رویکرد مدرن بود ،تزئینات ظریف،سبک دکو را در بزرگ شهرها ،تعیّن میبخشید که به این منظور تصویر سازی در سطح وسیعی استفاده میشد در اواخر دهه ۲۰ واویل دهه۳۰ یک نوع آمیزه ویژهای از مدرن ومدرنه توسط پوستر سازان فرانسوی به نامهای

(ای-ام کاساندر) (ژان کارلو) (چارلزلوپو) و دیگران ظهور کرد .تبلیغات آنها به طور مشخص،طراحی تصویر سلزانه آن روزگار را به خوبی مجسم می ساخت که در خلال آنها شیوه های متعددی برای ترکیب تایپ وگرافیک و تصاویر نقاشانه به چشم میخورد .
تصویر سازی غالباً بد فهمیده شده است چرا که از روشهای مختلف به اجرا در آمده و برای اهداف متنوعی نیز به کار گرفته شده است. سنتی ترین تعریف آن می گوید :تصویر سازی یــــک

قصه میگوید . بعضی از تصویرسازی ها ممکن است یک داستان کامل را بازگو کند مثل داستانهای گرافیکی (کمیک استریپ) وکتابهای تصویرسازی شده کودکان، امادر بیشتر موارد تصویرسازی براساس یک قطعه ازیک داستان یا متن گرفته میشوند که در چنین موردی تصویرسازی یک علامت تصویری است . تصویرسازان کتاب ذهن خوانندگان را با فراهم کردن پرتره هایی از شخصیّت ها و صحنه ها برمی انگیزانند .

تصویرسازی باید از روش سازی که در آن یک صفحه تایپی با دکوراسیون دادن پر زرق وبرق می شود تمیز داده شود. تصویر سازیهای دکوراتیو داستانی نیستند اگر چه به خواننده کمک میکند که داستان را تعقیب کنند.

در طی چندین دهه کتابهای تصویرسازی شده با یک سری ترجمان معادل متن بودند مثل(جزیره گنج-ان ،سی ، ویت) یا تفسیرهای تجملی بودند مثل(آلیس در سرزمین عجایب-سرجان تنیل)یا بیانی مجرد وانتزاعی بوده اند مثل (برای صدا –ال لیستیزکی).

تصویر سازی در آلمان
در قرن پازدهم ، بوکاچیوماستر تصاویری برای کتاب های متعدد بوجود آورد که معرف خصوصیت توصیفی آثار این دوره هستند .
در همین دوره روویخ (Revwich )تصاویر خلاصه ای از شهرها و مردم برای یک کتاب و تصاویر خنده آوری نیز که توصیفی دقیق از متن بود برای کتابی دیگر بوجود آورد . از تصویرسازان قرن شانزدهم باید ازهانس هلباینH.Holbein نام برد که کارهایش بیش از آثار دیگران معرف شیوه نوزایی (رنسانس) بود . حواشی و الفباهای تاریخی او مشهورند.

همچنین باید از عنوان نامه ها و تصاویری نام برد که لوکاس کراناخ برای انجیل و اعلامیه های مارتین لوتر طراحی کرده بود و در وی تنبرگ به چاپ رسید. آلبرشت دورر نقاش نیز اگر چه آثار اندکی در زمینه تصویر سازی دارد، ولی تأثیر عمیقی در تحول تصویر سازی گذاشت. کی از ویژگی های تصویر سازی قرن هیجدهم آلمان، چاپ های فراوان مصور رنگی از گیاهان و جانوران بود. او سرA.F.oeser از طراحان بزرگ این دوره به شمار می رود. تکنیک تصویر سازی فرانسوی بر آثار هنرمندانی که فردریک کبیر و دیگر فرمانروایان به آلمان آوردند غالب بود. ولی آثار بزرگترین تصویر ساز آلمانی این دوره چودویسگی(D.N.Chodowiecki) از این تأثیرات کاملاً بر کنار بود. آثار رآلیستی او تصویر دقیقی از زندگی بورژوازی آن زمان آلمان را نشان می دهند.

بزرگترین تصویر سازی آلمانی در قرن نوزدهم منزل (A.Menzel) است که آثارش کاملاً نوگرا، واقع گرا و احساس بر انگیز می باشد. شهرت او بیشتر به خاطر مصور کردن زندگی نامه ها و آثار فردریک کبیر است

از اواخر قرن نوزدهم، نفوذ حروف نگاری قرن شانزدهم آلمان منجر به احیای کاربرد حروف چاپی شواباخر در آلمان گردید. از جمله تصویر سازان بر جسته عبارتند از : یوزف ساتلر، ماکس کلینگر، ماکس اسله وگت و ماکس لیبرمان.

در ابتدای قرن بیستم؛ برگزاری جشن های بزرگداشت گوتنبرگ انگیزه جدیدی برای تحول تصویر سازی شد. در سال ۱۹۰۷، کارل لرنست پوشل همراه با او. تیه مان یک بنگاه انتشاراتی بنیان نهاد که همکاری بهترین تصویر سازان زمان را جلب کرد.

تصویر سازی در ایتالیا
تصویر سازی در ایتالیا توانست با تأثیر از هنر رنسانس از خامدستی های اولیه رهایی یابد. اولین کتاب مصور در ایتالیا زیر تأثیر تصویر سازی آلمان در سال ۱۴۶۷به چاپ رسید. زیباترین نمونه های تصویر سازی اولیه ایتالیا در کتاب های دهه آخر قرن پانزدهم در فلورانس و ونیز وجود دارد. چندی بعد بود که حکاکی روی چوب در بسیاری از اعلانیه(تراکت)های مردم پسند سبک منسجمی یافت.

از اواسط قرن شانزدهم سبک نوتری پدید آمد که بهترین نمونه آن در آثار جیولیتودوفراری وجود دارد. در این قرن رم مرکز مهم گراوور روی مس در ایتالیا بود. از تصویر سازان این دوره ن.بتیریزت و دوپراک بودند.
حکاکان بزرگ قرن هفدهم ایتالیا تمپستا و ویلامنا بودند. حکاکی روی چوب کوریولانو نمونه ای از تصویر سازی علمی را ارائه می دهد. در قرن هیجدهم، پیازتا تصویر ساز بزرگ ایتالیایی تصاویری برای کتاب های ادبی کشید.

تصویر سازی قرن نوزدهم ایتالیا کیفیتی متوسط داشت و نقاشان و حکاکان برجسته توجه اندکی به این هنر داشتند. از اواخر جنگ جهانی دوم در ایتالیا دوباره توجه به کتاب ههای مصور زنده شد تصویر سازانی چون دپی سیس و کارا و کامپیگی پدید آمدند که بیشتر، کتاب های ادبی را مصور می کردند. در سال ۱۹۶۴ مونوادوری کتاب سانتوریو اثر فالکنز، و اینالودی در سال ۱۹۵۰ کتاب شعر پابلو نرودا را مصور کردند.